மஞ்சகடையும் தேங்காய் மூடியும்....

"ஏக்கெ மஞ்சகடைக்கு போவோமா?" - இது ஷர்மிளா. 
"இல்ல கே... நான் வரல". - இது நான் விளையாட்டு மும்மரத்தில்.
"தயசெஞ்சு வாக்கே... ஒத்தயா அம்புட்டு தூரம் போணும்ல."
சரி..வா போலாம்....


"ஏக்கே... வாக்கே... போக்கெ..." எல்லாம் எங்க ஊர்பக்க பேச்சு. பெண்பிள்ளைகளை அழைக்க பயன்படுத்தும் சொற்கள். இரண்டு பேரும் பேசிக்கொண்டே மஞ்சகடையை அடைந்தோம். மஞ்சகடை தான் எங்க ஏரியாவின் ஸூபர் மார்க்கெட். அது ஒரு சின்ன பெட்டி கடை தான். கடையை ஒட்டியே இருக்கும் சிறு வீட்டில் கடைக்காரர்கள் வசித்தார்கள் . ஆனால் வீட்டிற்கு தேவையான அனைத்து சமையல் சாமாணும் கிடைக்கும். ஒரு அடிக்கும் மஞ்சள் நிறத்தில் paint அடிக்கப்பட்டிறிக்கும். அதனால் தான் அந்த கடையின் பெயர் மஞ்சகடை. மற்றபடி அந்த கடைக்கு official a பெயர் எதுவும் சூட்டப்படவில்லை. அந்த கடை தான் எங்க ஏரியாவின்  landmark.கலைசெல்வம் அண்ணாவின் அம்மா தான் எப்போதும் கடையில் உட்கார்ந்திருப்பார். என்னை போல சின்ன பசங்க கடைக்கு போனால் எறிந்து விழுவார். எனக்கு அப்போதெல்லாம் அவரை பிடிக்காது. அம்மாவுடனோ அப்பாவுடனோ போனால்  மட்டும் நன்றாக பேசுவார். இதற்காகவே நான் அந்த கடைக்கு தனியாக போவதை தவிர்த்து விடுவேன்.


ஷர்மிளா ஒரு(அரை) தேங்காய் மூடி வாங்கினாள். அப்பொழுதெல்லாம் அரை மூடி, தேங்காசில்லுலாம் கடையில் வாங்க முடியும். முழு தேங்கா வாங்க வேண்டிய கட்டாயம் கிடையாது. எங்க ஊர் பக்கம் அது பேர் "சில்லு", ஆனா அதை "பத்தை", "கீத்து" என்றெல்லாம் பிற மாவட்டங்களில் அழைக்க கேட்டிருக்கிறேன். அதாவது ஒரு தேங்காய்யை நாம் சொல்லும் காசுக்கு தக்க வெட்டி குடுபார்கள். இப்போதெல்லாம் கடைகளில் தேங்காய் சில்லு கிடைக்குமா என்பது சந்தேகமே. 


வாங்கிக்கொண்டு திரும்பும் வழியில், ஷர்மிளா கொஞ்சமாய் அந்த மூடியை கறும்பினாள். "உங்க அம்மா உன்னை மொத்தப் போறாங்க டி" - என்று மனசுக்குள் நினைத்து கொண்டேன். திடீரென்று என்ன யோசித்தாளோ, "இந்தா நீ கொஞ்சம் கடிச்சுக்க" என்று என்னிடம் தந்தாள். "ஐய்யோ...வேணாம்..உங்க வீட்டில வைவாங்க" என்றேன். "அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கிறேன் நீ கடி" என்றாள். எனக்கு வாழ்க்கையில் முதல்முறையாக ஆனந்தத்தில் கண்ணீர் வந்தது. "என்ன நல்ல மனசு இவளுக்கு!!!!. எப்படியும் வீட்டில் அடி வாங்க போகிறோம் என்று தெரிந்திருந்தும் பகிர்ந்துன்ணுதலை மட்டும் இவள் விட்டுகொடுக்கவில்லையே" என்றெல்லாம் எனக்கு பேரானந்தம்.


அவள் ஒரு கடி... நான் ஒரு கடி.... என்று கறும்பிக்கொண்டே போனதில், வீடு போவதற்குள் அரை மூடி தேங்காயில் அரை சதம் காலி. எங்க வீடு வந்ததும் என்னுடனே சேர்ந்து அவளும் உள்ளே வந்தாள். "இந்தாங்க அத்தை" என்று தேங்கா மூடியை என் அம்மாவிடம் கொடுத்து விட்டு, அம்மா அதை முழுதாக பார்ப்பதற்குள் "நானும் வஸுவும் தான் போனோம் அத்தை" என்று சொல்லி விட்டு ஓடியேவிட்டாள்..


அதன் பிறகு என் அம்மா "உனக்கு கொஞ்சமாவது அறிவுறுக்கா? புத்தி வேண்டாம்..ஏழு கழுதை வயசகுது...அப்பா வரட்டும்..." என்று சொல்லி சொல்லி என்னை துரத்தி துரத்தி அடித்த கதையை நீங்கள் முன்பே யுகிதிருப்பீர்கள்