அவ்வா!!!!

எங்க ஆக்கவ்வாவிற்கு உடம்புக்கு ரொம்ப சரீல்லையாம். ரொம்ப நாளாகவே உடல் நலமின்றி இருந்தாலும், நேற்று இந்தியா  போன அப்பா போனில் அழைத்து "அவ்வாக்கு ரொம்ப ஒடம்பு சரியல்ல டா." என்ற போது ஒரு பயம் வயிற்றை கவ்வதான் செய்கிறது. நாளைக்கு அம்மாவையும் என் பையனையும் அழைத்துக்கொண்டு நான் இந்திய போகும் வரை, என் மகனை பார்க்கும் வரை நினைவு தப்பி விடக்கூடாது என்பதே என் தற்போதைய வேண்டுதல். எங்களை பார்த்த பிறகு அவ்வா பழைய அவ்வவாக எழுந்து உட்கார்ந்து விடுவார்கள் என்பது என் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை.

சின்ன வயதில் அவ்வாவை அவ்வளாக பிடிக்காது. தாத்தாவிற்கு அவ்வா ரெண்டாவது மனைவி... முதல் மனைவி அவ்வாவின் சொந்த அக்கா . தாத்தா போல இன்னொரு நல்ல மாப்பிள்ளை  கிடைக்கமாட்டார் என்று இரண்டாவது பெண்ணையும் தாத்தாவிற்கே கட்டி கொடுத்துவிட்டாராம் அவ்வாவின் அப்பா. பாட்டி ஆரம்ப பள்ளி டீச்சர். "உங்க அப்பா கட்டி குடுத்தா உங்களுக்கு எங்க போச்சு புத்தி" என்று கோபித்து கொள்வேன்.... "உன் அம்மா மாதிரியே பேசுற நீ " என்பார்  அவ்வா .... 

லீவ்ற்கு  எங்கள் ஊர் வருபோதெல்லாம் நல்லா வழிய வழிய தலையில் எண்ணெய்  வைத்து, ஒரு சிறு இடைவெளிகூட இல்லாமல் அழுந்த தலை பின்னி விடுவார்.. "எண்ணெய்  கம்மியா வைங்க வைங்க என்று கெஞ்சி கூட விடமாட்டார். சண்டை போடு கொண்டு பஞ்சாயத்திற்கு அம்மாவை கூப்பிடுவேன். அதே போல் அம்மா வீட்டில் இல்லாத சமயம் செய்த விஷமத்தையெல்லாம், அம்மா வந்தவுடன் முதல்  காரியமாக போட்டு கொடுத்துவிடுவார்.. அதனால் எப்பொழுதுமே எங்களுக்கு ஏழாம் பொருத்தம் தான் .

அவ்வா  எனக்கு friend ஆனது என் PG டைம் ல் தான் . என் காலேஜ் friends இடம் என் பாட்டி  ஊர்ல இருந்து வந்திற்காங்க, so எனக்கு இனிமே போன்லாம் அளவா பண்ணனும், வீடுகெல்லாம் திடு திப்புன்னு வந்து நிக்க கூடாது...அவங்க ரொம்ப கட்டு பெட்டின்னலாம் நான் பில்ட் அப் குடுத்து வைக்க, என் வீட்டுக்கு வந்த என் friend முத்துக்குமார "எம்பா வாசலையே நிக்கிற? உள்ள வந்து பிரட் சாண்ட்விட்ச் சாப்டிட்டு போனு, அவ்வா கவனிச்ச கவனிப்பில், அவன் "உங்க வீட்ல உன்ன தவிர எல்லாரும் நல்லவங்கனு சொல்லிடு போய்ட்டான் ." அப்புறம் தான் அவங்ககிட்ட என் காலேஜ் விசயம், பிரண்ட்ஸ்  பத்தி, கட் பண்ணிட்டு படத்துக்கு போனது பத்திலாம் நான்  ஷேர் பண்ணிக்க ஆரம்பிச்சது. 

அவ்வா தான் எனக்கு ரோல் மாடல். கல்யாணத்திற்கு அப்புறம் கூட குடும்பத்தை சப்போர்ட் செய்ய தனிய ஒரு ஊரில் வெத்து தங்கோ வேலை பார்த்து வார இறுதியில் மட்டுமே வீட்டிற்கு வருவாராம். எல்லா விஷயத்தையும் ஆர்வத்துடன் கேப்பார் செய்வார். கிரிக்கெட் மேட்ச் பார்க்கும்பொழுது அவர்தான் கமெண்ட்ரி.. "இவன் இப்டி அடிசெல்லாம் தேறமாட்டான்.. டெண்டுல்கர் எத்தனாவது பேட்டிங் என்பார் போறபோக்கில்..." நான் சென்னை வந்து லேடீஸ் ஹாஸ்டலில் தங்கி வேளைக்கு போயிருந்த சமயம், வர கடைசியில் மாமா வீட்டுக்கு போதும் பொது, பீரோவை திறந்து உள்ளிருந்து ஒரு பெட்டியை எடுத்து அதன் உள்ளிருந்து ஒரு பையை எடுத்து அதன் உள்ளிருந்து நாலு சீடையை எடுத்து கொடுப்பார். சீடைக்கு இவ்ளோ பந்தொபஸ்தா என நான் சிரிப்பேன்.. யாரும் எடுத்து விடுவார்கள் என்றில்லை அப்படி பத்திர படுத்துகிறார்ராம் பேத்திக்கு ...

என் கல்யாண விஷயமாக அம்மா "எப்டி ஆக்கவாட்ட்ட லவ் marriage  ன்னு   சொல்றது, எனக்கு பயமா இருக்கு என்றதும், நான் சொன்னது இது தான் , அதெல்லாம் அவ்வா  உங்கள விட மாடர்ன்... பயப்படாம சொல்லுங்க என்றேன்"... அம்மா அவ்வாவிடம் விஷயத்தை சொன்னதும் "இது இப்படி தான் நடக்கும்ன்னு எனக்கு தெரியும்... இதுல என்ன பிரச்சனை..நல்ல படியா  கல்யாணத்த நடத்துங்க என்றாராம்.".

பிற்பாடு அம்மாவை நான் கூட்டி வந்து என்னுடன் வைத்து கொண்ட போது, ரொம்பவும் உடம்புக்கு முடியாமல் போன போதும் கூட அம்மாவிடம் "நீ ஒண்ணும் இங்க வரவேணாம் . வசுவ  பாரு.. குட்டி பையன விட்டுலாம் வந்திராத என்பார். தன ஆசையை மறைத்து கொண்டு.

ஒரு வழியாக லீவ் போட்டுவிட்டு ஊருக்கு போய் அவ்வவை பார்த்து விட்டேன். என் மகனையும் காண்பித்து விட்டேன். ரொம்ப முடியாமல் தான் இருந்தார். என்னை பார்த்ததும் எங்கடி குட்டி 25 பவுனு என்றார் மறக்காமல். வெளிநாட்டிர்கெல்லாம் ஏன் வேலைக்கு போற? என்ற போது "அப்போ தான உங்களுக்கு சீக்கிரமா 25 பவுன் ல செயின் போட முடியும்" னு  சொன்னேன். அப்போ இருந்து என்னை பார்க்கும் போதெல்லாம் கேட்கும் முதல் கேள்வி இது தான் . 

அவ்வாவை பார்த்து விட்டு என் கணவரின் ஊருக்கு போன ரெண்டு நாளில் அவ்வா இறந்து விட்டதாக போன் வந்தது... 

ps: ஊருக்கு போகும் முன் எழுத ஆரம்பித்து இன்றைக்கு தான் முடிக்க முடிந்தது..